بی خداحافظ

بی خداحافظ

رضا صادقی

به همین سادگی رفتی بی خداحافظ عزیزم
سهم تو شد روز تازه سهم من اشک که بریزم
به همین سادگی کم شد عمر گلبوته تو دستم
گله از تو که نه از این تقدیر بی فردا خستم

تو رو محض لحظه هامون نشه باورت یه وقتی
که دوست ندارم اینو به خدا گفتم به سختی
پریدن سخته تا وقتی تو دست آدما سنگه
اگر هم دونه می پاشن یه جای کار می لنگه

نپرس اهل کجا بود و تو بغض حنجره اش کی بود
مهم اینه که اهلی بود زمینی بود و خاکی بود
کسی که دل به غربت زد تا شاید قدری آروم شه
نفهمید دوری از خاک خودش بدتر از آوارونه