دو پنجره

دو پنجره

ابی

توی یک دیوار سنگی، دو تا پنجره اسیرن
دو تا خسته، دو تا تنها، یکیشون تو، یکیشون من
دیوار از سنگ سیاهه، سنگ سرد و سخت خارا
زده قفل بی صدایی به لبای خسته ما

نمی تونیم با هم باشیم، نمی تونیم حتی یک دم
مثال دو غریبه، توی یک شهر، توی یک عالم

همه ی عشق من و تو قصه هست، قصه ی دیدار
همیشه فاصله بوده بین دستای من و تو
با همین تلخی گذشته شب و روزای من و تو

راه دوری بین ما نیست، اما باز اینم زیاده
تنها پیوند من و تو، یک شبح از یک فریاده

نمی تونیم با هم باشیم، نمی تونیم حتی یک دم
مثال دو غریبه، توی یک شهر، توی یک عالم

توی یک دیوار سنگی، دو تا پنجره اسیرن
دو تا خسته، دو تا تنها، یکیشون تو، یکیشون من