سفر

سفر

ابی

تو ای تنهای معصومم، چه دردآور سفر کردی
چنان در خود فرو مردی که من دیدم خود دردی
در آن سوی پل پیوند تویی با خنجری در مشت
در این سو مانده پا در گل، تو را صدا زدن سودی

کدامین قصه، کدامین درد، تو را به اینجا آورده
که خورشیدی چنین خاموش، به این ویرانه رو کرده
تمام شهر، تو را با من، به پرواز پرستیدند
تو ای پروازِ بی فرجام، کجا فرود آوردی

تو ای تنهای معصومم، چه دردآور سفر کردی
چنان در خود فرو مردی که من دیدم خود دردی
در آن سوی پل پیوند تویی با خنجری در مشت
در این سو مانده پا در گل، تو را صدا زدن سودی

خدایت دروغین بود، دروغین بود، دروغین بود
تو در آیینه پنهانی، تو را دیدن چه دشوار است
تو ای آوازِ بی هنگام، چه بی رحمانه برگشتی

تو ای تنهای معصومم، چه دردآور سفر کردی
چنان در خود فرو مردی که من دیدم خود دردی
در آن سوی پل پیوند تویی با خنجری در مشت
در این سو مانده پا در گل، تو را صدا زدن سودی